Większość ludzi uznaje żużel za typowo męski sport. Jest to jednak bardzo niewłaściwe stwierdzenie.
Często nie zdajemy sobie sprawy, ile kobiet obraca się wokół czarnego sportu. Są to nie tylko podprowadzające, ale też dziennikarki, działaczki, a nawet zawodniczki. Każda osoba, która pojawia się na ligowych meczach wie, jak wielki odsetek kibiców tej dyscypliny stanowią przedstawicielki płci pięknej.
Najbardziej znanym w naszym kraju przykładem dziewczyny na motocyklu jest Klaudia Szmaj. Kuzynka Macieja Janowskiego zdała licencję w 2013 roku jako reprezentantka Orląt Bąków, jednak zaraz po egzaminie zakontraktował ją zielonogórski Falubaz. W klubie z grodu Bachusa pełni rolę bardziej marketingową niż sportową. Do dziś nie wystartowała w żadnym meczu ligowym swojej drużyny, a jedynie w zawodach towarzyskich. Z pewnością jednak zapisze się na kartach historii złotymi zgłoskami, jako pierwsza, miejmy nadzieję, że nie ostatnia, kobieta z polską licencją żużlową. Wcześniej kibice w naszym kraju mogli oglądać między innymi Sylwię Pszon, czy Kingę Wachowską, żadna z nich nie uzyskała niestety uprawnień upoważniających do startów w oficjalnych zawodach. Trochę inaczej sprawa ma się poza granicami naszego kraju, na tamtejszych torach częściej niż u nas można oglądać zawodniczki płci pięknej. W 2001 roku, w finale Indywidualnych Mistrzostw Europy Juniorów(który, nawiasem mówiąc, został zdominowany przez nieżyjących obecnie Polaków-pierwszy był Romanek, drugi Kurmański) wystartowała Dunka Sabrina Bogh, zdobywając dwa punkty. W tym samym sezonie udało jej się zostać młodzieżową mistrzynią swojego kraju. Mistrzostwo juniorów w swoim kraju udało się też zdobyć Argentynce o nazwisku Micaela Bazan w sezonie 2005/2006. Wróćmy jednak do Danii, bo to właśnie tam w sezonie 2010 wystartowała w lidze Division 2 wystartowała drużyna złożona w całości z płci pięknej, w składzie: Amalie Hermansen, Cebine Randrup, Stefanie Jensen i Nanna Jorgensen. Jak widać kobiety nie zawsze są z góry skazane na porażkę w walce z mężczyznami. Obecnie, za największy damski talent żużlowy uznaje się dziewiętnastoletnią Amerykankę Hayley Perrault.
O wiele większy procent kobiet, można wyciągnąć z liczby działaczy, sponsorów i dziennikarzy… Jak wyglądałby historia Stali Rzeszów bez Marty Półtorak. Gdzie byłaby teraz Sparta Wrocław, gdyby nie Krystyna Kloc? Obecnym prezesem KS Toruń jest przecież żona Przemysława Termińskiego – Ilona. Właściciel Orła Łódź – Witold Skrzydlewski, jak sam mówi, wszelkie ważne kwestie konsultuje ze swoją matką Heleną. Podobno to właśnie ona, kilkukrotnie odwodziła swojego syna od rezygnacji ze sponsorowania łódzkiego klubu. Kibice z miasta włókniarzy bardzo wiele zawdzięczają dziewięćdziesięciojednolatce. Jeśli chodzi o media sportowe, to od kilku lat pozytywne emocje wśród fanów czarnego sportu budzi dziennikarka NC+ Daria Kabała-Malarz, prowadząca przedmeczowe studia oraz „Magazyn PGE Ekstraligi”, w redakcji żużlowego działu naszego portalu, pracuje sześć dziewczyn, jest to dość duża ilość, biorąć pod uwagę, że wszystkich redaktorów jest ogółem piętnastu. Minęły już czasy, gdy opisywaniem czarnego sportu zajmowali się tylko mężczyźni.
Jak widać, faceci nie mają monopolu na działanie w żużlu. Liczba kobiet związanych z tym sportem jest dość duża i cały czas rośnie. Kto wie, może kiedyś zobaczymy Indywidualne Mistrzostwa Świata Kobiet, komentowane przez panie komentatorki i prowadzone przez panią sędzinę, za to z męskimi podprowadzającymi. Myślę, że nie tylko mnie przeraża ta myśl, a szczególnie jej ostatni wątek. Na razie jednak, życzymy wszystkim kobietom(zarówno tym „zakręconym w lewą stronę, jak i tym „anty-speedway’owym) wszystkiego najlepszego!
Dodałbym tylko, że wiele Kobiet obraca się wokół organizacji rozmaitych zawodów żużlowych, angażują się jako specjalistki od marketingu, pozyskują sponsorów, negocjują z zawodnikami… 🙂 Nazwisk nie będę podawał, ale to naprawdę spore grono!